CENA: 49 zł
dodaj do koszyka
|
Dział: Historia PRL - u
Rok 1956
Autor: Codogni Paulina
Z recenzji prof. Roszkowskiego:
Szczególnie ważne momenty w powojennej historii Polski przyjęło się oznaczać nazwami miesięcy - mówimy o Czerwcu, Październiku, Marcu, Grudniu, ponownie Czerwcu i wreszcie Sierpniu. Dwa pierwsze z nich miały miejsce właśnie w 1956 r. Nadchodząca okrągła rocznica tych wydarzeń sprawia, że nie tylko warto, ale wręcz należy jeszcze raz powrócić do tamtych chwil. Poznański Czerwiec i (ogólno) Polski Październik były bowiem pierwszymi krokami w mającej trwać jeszcze 33 lata drodze do odzyskania pełnej wolności i suwerenności.
Paulina Codogni zadała sobie i czytelnikom swej ksiązki pytanie, czy wydarzenia roku 1956 były bardziej przełomem czy kontynuacją, a więc, innymi słowy, czy doprowadziły one raczej do zmiany systemu komunistycznego w Polsce, czy też raczej go utrwaliły. Książka młodej autorki pokazuje, że na tak postawione pytania nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Niektórzy badacze są zdania, że więcej było w 1956 r. zmiany, inni, że kontynuacji. Zapewne podobnie różne wnioski wyciągną czytelnicy tej pracy. Zasługą Pauliny Codogni jest pełne ukazanie całej złożoności rozwoju „odwilży” i wydarzeń 1956 r. Stąd też uważny czytelnik nie będzie miał problemu ze znalezieniem argumentów za i przeciw postawionej tezie. Wydarzenia roku 1956 - Poznański Czerwiec oraz zmiana rządzącej ekipy i jej polityki w wyniku VIII plenum KC PZPR w październiku tegoż roku - przyniosły bowiem szereg zmian, z których niektóre okazały się krótkotrwałe, ale niektóre pozostawiły trwały ślad w sposobie funkcjonowania systemu komunistycznego.
Spory wokół wydarzeń 1956 roku dotyczą także tego, w jakiej mierze były one wynikiem walki o władzę w elicie komunistycznej, a w jakiej skutkiem nacisku społecznego. I w tej kwestii, jak wynika z książki Pauliny Codogni, trudno o ostateczną i jednoznaczną konkluzję. Niewątpliwie wydarzeń 1956 roku nie byłoby bez „odwilży" wywołanej śmiercią Stalina i walką o władzę na Kremlu, która z kolei przeniosła się do krajów satelickich, w tym także do Polski. „Odwilż” stanowiła swoiste obniżenie bariery strachu, ale także zachętę do formułowania różnych opinii w kołach decyzyjnych PRL oraz wysuwania żądań ze strony szerszych kręgów społeczeństwa. W ostateczności więc nacisk społeczny odegrał dużą rolę. I znów pochwalić należy autorkę za przejrzyste i interesujące opisanie mechaniki skomplikowanych wydarzeń społecznych i politycznych 1956 r.
W sumie doświadczenie polskie roku 1956 r. było niejednoznaczne. Zadowolenie z faktu, że Polakom udało się uniknąć tragicznego losu Węgrów mieszało się z rozczarowaniem, a to ostatnie owocowało biernością, choć także, od czasu do czasu wybuchami niezadowolenia, jak w 1968, 1970, czy 1976 roku. Powtarzające się kryzysy, z których ten z 1956 roku był pierwszy, zaowocowały w końcu, pod wpływem pogłębiającego się kryzysu gospodarczego końca klat siedemdziesiątych oraz wyboru Papieża Polaka, wielkim zrywem „Solidarności”, a po paru latach - ostatecznym krachem komunizmu w Polsce. Obecnie, pół wieku po Październiku 1956 roku, warto przypomnieć, zwłaszcza młodemu pokoleniu, jak wyglądał system, którego nie pamiętają lub który doświadczyli w minimalnym stopniu, a także jak wyglądała pierwsza próba jego zmiany.
Książka, którą ze wszech miar polecam, została zresztą napisana przez autorkę, należącą do pokolenia, znającego komunizm co najwyżej z dzieciństwa. Dla osób pamiętających „odwilż” i Październik 1956 r. jest to więc okazja do zestawienia opinii autorki z własnymi doświadczeniami. Niezależnie od wielorakich walorów poznawczych książki, jest ona świetnym pretekstem do rozmów na temat polskiej historii między pokoleniami.
***
Format: 168mm x 240mm
Liczba stron: 432
Wydawnictwo:
Warszawa 2006
|
